بررسی پایداری سازه‌های ساحلی در برابر امواج سونامی در منطقه خلیج چابهار

این تحقیق بر اساس تحلیل داده های میدانی و همچنین مدل های موجود از سونامی های فرضی ناشی از گسل مکران تحت سناریوهای مختلف، نیروهای وارد بر سازه های مسکونی ساحلی را با در نظر گرفتن عمق نفوذو ارتفاع سیلاب ناشی از سونامی در منطقه چابهار مورد بررسی قرار می‌دهد. همچنین با توجه به جنس زمین در منطقه، پایداری سازه مسکونی نمونه با قاب یک طبقه با استفاده از نرم افزار SAP2000 مورد بررسی قرار گرفته است. به دلیل اینکه سازه در مقابل نیروهای وارد از سیلاب سونامی از حالت خطی خارج می شود از تحلیل استاتیکی غیر خطی استفاده شده است. در مطالعه حاضر، سازه‌هایمسکونی موجود ساحلی منطقه مورد بررسی قرار گرفت تا پیشروی موج سونامی احتمالی پیش‌بینی شده و ایمن‌ترین سازه‌ها پیشنهاد شوند.همچنین آب گرفتگی احتمالی چابهار به‌عنوان بزرگترین مرکز جمعیت و تأسیسات ساحلی در شمال دریای عمان بررسی شده است و اساس کار شبیه‌سازی و مدل‌سازی عددی  سونامی های فرضی در این منطقه می‌باشد. در خصوص سازه یک طبق نمونه سازه تا جابجایی 6/0 سانتی‌متر به‌ازای برش پایه حدود 55 تن به‌صورت تقریباً خطی رفتار می‌کند و سازه بعد از جابجایی 55/1 سانتی‌متر وارد محدودة ویرانی می‌شود. در ساختمان با قاب دو طبقه با فرض عدم وجود دیوارهای مقاوم در برابر جریان نیروی هیدرودینامیک و نیروی شکست موج بسیار کمتر خواهد بود، زیرا عرض ستون که در مقابل جریان قرار گرفته است بسیار کوچک‌تر از عرض دیوار که برابر با کل عرض قاب می‌باشد، خواهد بود و به همین دلیل مقدار این نیروها بسیار کاهش می یابند.